Zeescouts De Waterraaf
Eenheidsleiding, iets voor jou?
De Waterraaf, de zeescouts - eenheid in ontwikkeling, is op zoek naar 'kandidaten eenheidsleiding'. Jij kan dan aan de wieg staan van een nieuwe 'Wichelse jeugdbeweging'. Niet om extra te concurreren. Maar vooral om samen te werken en zo dat extra 'nautisch' aanbod aan te kunnen bieden in de gemeente.
Wanneer we het hebben over varen en boten en de zorg en waardering voor deze boten zijn kinderen, jongeren binnen een jeugdbeweging nooit veraf. 'Seascouts', 'Zeescouts' of 'Waterscouts'(NL) zijn een 'jeugdbeweging' zoals bijvoorbeeld de 'Chiro' of de 'KSA' van 'Wichelen' dat zijn, maar dan met een vaar - element daaraan toegevoegd.
Er is was ervaring uit het verleden met Zeescouts 'De Wilde Eend' in Drongen, maar ook de 'Slag om Gent' op de 'Graslei' door het daaraan verbonden 'Carolus Quinto' - project is dan weer een link naar het 'Sloeproeien'.
Wij zoeken een ongecompliceerde, complexloze samenwerking met de jeugd van Wichelen en omgeving. De Vaarunie Scheldevallei en vzw Roeiteam Scheldeland heeft daarvoor zijn botenarsenaal ter beschikking willen stellen. Er is een clublokaal toegewezen, dicht bij de Schelde, te Wichelen. Er is mogelijkheid tot ondersteuning van een meerderjarige UGent - studente Andrea (21) met de monitordiploma en er zijn kandidaat - assistenten - eenheidsleiding Arthur en Thymen, die nu nog formeel wat jong zijn (16), maar wel van aanpakken weten. Ze studeren aan de Tuinbouwschool Melle. Bovendien hebben 2 van hen ruime ervaring met De Wilde Eend - Aspiranten (jongverkenners) en Mandha (welpen) van +7-9 jaar geleden.
Waterraaf
Waterraaf is een oudere benaming voor een aalscholver. of nog cormorants (F & EN) Een visetende watervogel.
Een waterraaf zit vaak met uitgespreide vleugels op een paaltje bij het water, of hoog op een lantaarnpaal.
Hij laat hierbij zijn verenkleed drogen. Op de constructie van het veer van Schellebelle hebben we bij het filmen de waterraaf gespot, maar hij liet zijn veren op dat ogenblik niet drogen.
Visetende vogels die aan voedsel komen door te duiken mogen geen al te groot drijfvermogen hebben. Hun anatomie kenmerkt zich dan ook meestal door zwaardere botten dan bij de doorsnee vogel, en kleinere luchtkamers.
Daarnaast persen deze vogels lucht uit hun veren. Een waterraaf nog verder – hij laat zijn verenpak nat worden.
De baarden aan zijn veren staan betrekkelijk ver uit elkaar, zodat binnendringend water vrij spel krijgt en alle lucht verdwijnt. Dat lijkt een behoorlijk nadeel – veel watervogels hebben juist voordeel van een goed isolerend verenpak.
Maar een waterraaf duikt echter vaak diep en jaagt langdurig achter vis aan. Doorweekt gaat dat gemakkelijker, er is dan minder opwaartse druk. De ver naar achter geplaatste poten stoot de vogel bij het duiken gelijktijdig naar achteren, zodat hij zich wat schoksgewijs verplaatst.